Stalking definiowany jest jako uporczywe nękanie. Najczęściej objawem tego zjawiska jest uporczywe, ciągłe i zamierzone prześladowanie za pomocą sms-ów, głuchych telefonów, czy poczty elektronicznej. Przestępstwo to jest zagrożone karą do 3 lat pozbawienia wolności, chyba że w wyniku jego popełnienia pokrzywdzony targnie się na własne życie. Wówczas osoba taka może trafić do więzienia nawet na 10 lat.
W polskim kodeksie karnym stalking zdefiniowany jest jako uporczywe nękanie powodujące uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotne naruszenie prywatności. Uporczywe wydzwanianie, wysyłanie listów, sms-ów, e-maili, natrętne składanie propozycji spotkań, wspólnych wyjazdów, wręczanie podarunków, śledzenie, podszywanie się pod osobę, manipulowanie czy szantaż emocjonalny to tylko część zachowań, które kwalifikują się pod artykuł 190a kodeksu karnego, czyli stalking. Przestępstwo to ścigane jest na wniosek pokrzywdzonego. Oznacza to, że aby możliwe było wszczęcie postępowania przeciwko stalkerowi, czyli osobie, która popełniła to przestępstwo, konieczne jest złożenie stosownego zawiadomienia. Stalking często powiązany jest z przemocą domową. Za przestępstwo to kodeks karny przewiduje karę do 3 lat pozbawienia wolności, chyba że w wyniku jego popełnienia pokrzywdzony targnie się na własne życie. W takim wypadku stalker może trafić do więzienia nawet na 10 lat.
Jeśli podejrzewamy, że mogliśmy stać się ofiarą stalkingu, zgłośmy to organom ścigania. Ignorowanie sprawcy może prowadzić do eskalacji niebezpiecznych zachowań i stwarzać poważne zagrożenia dla życia i zdrowia jego ofiar.
